Mijn verhaal
Veel momenten zijn nog helder voor mij vanuit de periode dat ik vier jaar was, zelfs enkele momenten daarvoor.
B. was een zelfstandige, alleenstaande vrouw die een groot deel van mijn jeugd de opvoeding op haar manier inzette samen met S. om mij groot te brengen. Tot halverwege mijn vierde jaar kwam P. op ons pad. Wij hadden geen benul van hoe sterk de invloed zou zijn en hoe verandering ons leven zou kunnen omslaan. Vanuit mijn herinneringen werd ik zo goed als gedwongen om deze persoon te vertrouwen, accepteren en te respecteren. Niet lang hierna kwam de ware aard naar boven en werd mijn leven steeds nauwer en beperkt.
Enkele maanden voordat S. zou gaan trouwen, rond mijn 4 e jaar, was er iets voorgevallen wat ik me niet meer precies kan herinneren. Ik weet alleen dat ik schijnbaar iets in haar ogen niet goed gedaan zou hebben en hoe de situatie op dat moment werd afgehandeld. Ze pakte me stevig beet aan mijn shirt bij mijn schouders, en begon mij hard tegen de zitting van het bankstel te gooien en te duwen. Enkele seconden had ze me ook geprobeerd te verstikken. En vroeg me wat ik gedaan had en herhaalde waarom ik nog steeds leefde. Ik herinner me nog dat ik hierna huilend naar mijn kamer was gevlucht met nek- en gezichtspijn.
Een andere herinnering die ik tot op heden bij me draag, is een zonnige zaterdagochtend waar de bakker vers brood bij ons zou komen langsbrengen. Dit was een wekelijkse routine, waarbij op afgesproken dagen en tijden het brood bij ons afgegeven werd of anderzijds bij ons aan de deur werd gehangen. Deze zaterdag had hij op zijn reguliere tijd het brood niet afgegeven. Als kleuter wilde ik weten waar hij was gebleven, of er niks gebeurd was onderweg. Ik durfde het aan om de voordeur van het huis te openen en op pad te gaan om de bakker te vinden. Inmiddels had ik een halve blok gelopen en vroeg zelfs aan de tegemoetgekomen buurtbewoners of zij de bakker hadden gezien, tevergeefs. Niet lang daarna liep ik eigenlijk weer de andere kant van ons straat op en kwam een buurtmeisje tegen. Al schommelend sprak ze mij aan, en ook haar vroeg ik of zij de bakker had gezien. Ik kreeg een ontkennend antwoord terug, en dit ook van haar inmiddels verschenen vader. Heel blij werd ik uitgenodigd om bij haar in de tuin te spelen en in dit geval samen te schommelen. Wij waren zeer goed bevriend, dus het gemak om ja te zeggen ging spontaan. Na enkele minuten kreeg ik het besef dat ik de voordeur op een klein kier opengelaten had en dat ik B. en P. niet gevraagd of gezegd had dat ik naar buiten ging. Al haastend nam ik afscheid en snelde ik me naar huis. Eenmaal bij de voordeur aangekomen stond de deur op dezelfde manier open en hing er nog steeds geen brood aan de deur. Ik liep naar binnen de hal door de woonkamer in en riep B. en P. aan. Ik kreeg geen gehoor. Vervolgens liep ik al roepend door naar de 1 e etage, waarbij ik ook geen gehoor kreeg. Eenmaal in de slaapkamer van mijn moeder aangekomen, hoorde ik vanaf de zolder een bezwarende stem roepen en vanuit de slaapkamer zag ik P. om de hoek staan. Niet lang erna stond B. achter me en P. voor me. Er werd gevraagd waar ik gebleven was, waarop ik antwoordde dat ik op zoek was geweest naar de bakker. Na wat verwijten en intimidatie werd al gauw de riem gehanteerd, en werd door P. op mij losgeslagen. B. liet dit toe en stimuleerde hier ook bij.
Ik herinner me de pijn van binnen, het verdriet en de teleurstelling, de pijn van de riemslagen op mijn lichaam. Ik kon niet begrijpen waarom mijn bedoelingen niet gezien werden. Ik kon niet bevatten waarom ik, voor een afwezigheid van wellicht hooguit 30 minuten, zo’n afranseling verdiende. Ik kon niet plaatsen dat B. en P. rustig thuis waren gebleven en niet op zoek waren gegaan naar mij, als de situatie daadwerkelijk zo kritisch was, ze hadden mij tenslotte 50 meter verderop kunnen vinden. Het was zeer verwarrend voor mij.
Na een poos kwam ik ook persoonlijk in aanraking met sigaretten en alcohol. Mijn 1 e sigaret rookte ik met een familielid stiekem uit het zolderraam toen ik negen jaar was. Niet wetend dat dit later ook een groot deel van mijn leven zou gaan uitmaken en verdere gevolgen zou hebben op mijn toekomst.
Enkele maanden voor mijn 13 e verjaardag kreeg ik te horen dat we zouden gaan verhuizen naar een andere stad, dit overviel mij enorm. Er werden verschillende redenen opgegeven waarom de nieuwe woonplaats goed zou zijn voor B. en P. Alles was al geregeld en goedgekeurd. Mijn mening en bevindingen telden niet mee. Ik was noodgedwongen gehoor te geven en mee te werken. Ik kon me niet voorstellen dat ik alles, en iedereen die ik kende, achter me moest laten. Helaas moest dit wel gebeuren.
Eenmaal verhuisd was het enorm wennen aan de omgeving, mentaliteit en gewoontes van de nieuwe woonplaats. Als jonge opgroeiende puber wilde ik mezelf bewijzen. Ik wilde mezelf laten zien en tegelijk mezelf proberen te zijn. Op deze manier ontmoette ik enkele, voor nu oude, vrienden. Een groepje “stoere gasten” waar ik veel mee zou meemaken en een groot aantal jaren, deel van mijn leven zou laten uitmaken.
Op het thuisfront was de situatie niets veranderd. Ik probeerde te vluchten. Sluipend werden de sigaretten en de wiet een van mijn vluchtroutes om niet na te denken over wat er thuis allemaal afspeelde, en werden tenslotte mijn verslavingen. Als dertienjarige jongen al heel ver van huis, kon ik mezelf toentertijd niet voor me halen, maar dit was wel het geval. Ook al heel gauw kwamen meisjes in beeld en ook mijn talenten in de muziek kwamen weer boven water.
Veel dingen in mijn leven bleven onveranderd. In mijn zestiende levensjaar kwam er wat beweging, ik kwam een aangetrouwd familielid tegen na velen jaren en enkele monniken waarmee ik in gesprek ging. De dingen die mij toentertijd vertelt werden, waren tijdloos. Ik wilde steeds meer weten en sprak dus vaker af met hen. Naast de filosofie en wetenschappelijke onderbouwing, kreeg de Vedische leer voor mij een realistisch compleet en inhoudelijke vorm. Steeds meer kreeg ik hier verdieping in, en begon als vanouds weer te lezen en woonde ook programma’s en lezingen bij. Op die momenten wist ik niet hoe gunstig de leringen waren en hoe fortuinlijk ik eigenlijk was.
Gelukkig had ik enkele goede mensen om mijn heen waarbij ik de daadkracht kon zien van oprechtheid in eerlijkheid, waarbij ik mezelf kon zijn en werd herkent voor wie ik werkelijk was. Mijn potentie kwam uiteindelijk langzaamaan tot haar recht en begon steeds meer te groeien. De lessen die ik geleerd had, kon ik op de juiste manier toepassen doordat ik knopen had doorgehakt en weg was gegaan van de omgeving die mij neerhaalde. Mijn inzichten, wijsheid en kennis kwamen goed tot haar recht en kon dit ook terugzien bij een aantal mensen die ik geholpen had in het verleden en bereidwillig waren geholpen te worden.
Nu ik weet wat mijn drijfveer is in het leven, geeft dit mij voldoening en energie. Deze weg heeft zich geopenbaard door volharding, nieuwsgierigheid, vertrouwen en integriteit. De lessen, signalen, mensen en omgeving hebben eraan bijgedragen dat ik verder kon groeien en nu sta waar ik ben. Dit is mijn weg, hier heb ik voor gekozen.
Tarieven
Zowel particulieren als zakelijke gebruikers zijn welkom bij Inner Guidance Mission. Maak hieronder de keuze die van jou van toepassing is om mijn tarieven te bekijken.